Γενεθλια Πολη

Οταν η γενεθλια πολη ειναι πινακας ζωγραφικης,μοιραια κουβαλας το στιγμα.

Εισαι μερος του πινακα που ζωντανευει και σου δινει το δικαιωμα να δραπετευσεις,αν νοιωθεις φυλακισμενος μεσα στην ομορφια του......και οταν κανεις το λαθος και βγεις για ν απελευθερωθεις,φυλακιζεις την ομορφια του στο μυαλο σου.

Γινεσε στιγματισμενος.......

Φυγη και νοστος εναλλασονται στους διαδρομους του εγκεφαλου.

Τα φθινοπωρινα ξημερωματα που ενωνεται το φως με το σκοταδι,το νερο της λιμνης με την ομιχλη του ουρανου,ειναι η στιγμη που μπορεις να επιστρεψεις στον πινακα..........

να σεργιανισεις στον Προφητη Ηλια,στον Αι Θαναση,στην παλια πολη,στο τσαρτσι,να κανεις ενα περασμα απο το τζαμι,να δεις το πατρικο ,να προλαβεις να κατεβεις στα ψαραδικα,ν αγναντεψεις το Βιτσι,να βαδισεις για τον Ναυτικο Ομιλο,να σκεφτεις τα μερη που ειχες τα πρωτα ερωτικα σκιρτηματα,το πρωτο μεθυσι στον Αι Σωτηρα(ετσι τον λεγαμε)και μετα να βγεις τρεχοντας πατωντας τα χρυσοκοκκινα πλατανοφυλλα γιατι το παραμυθι τελειωνει με την ελευση της ημερας.......

Ευτυχως που ηταν ονειρο

γιατι παντα μπορω

να ονειρευομαι

Η φωτογραφια ειναι ευγενικη χορηγια της φιλης Βιβης Φαρσαλιωτου Ιατρου